कुर्म्याची गोष्ट

मी M. Sc. ला दुस~या वर्षाला असतानाची गोष्ट. आम्हाला आमच्या सिनिअर मुलीनी पन्हाळा इथे नेउन welcome पार्टी दिलेली. त्यामुळे आम्हाला पण त्यांना going away पार्टी द्यायची होती. त्या ६ मुली होत्या आम्ही १८!! त्या सहा मुलीनी सगळे व्यवस्थीत organize केले होते. आम्ही अगदी उत्साहाने कुर्मा भाजी आणि पुरी करायची असे ठरवले. लोकल मुलीनी पु~या करुन आणायच्या आणि होस्टेलच्या मुलीनी कुर्मा भाजी करायची असेही ठरले. रेसीपी बहाद्दर मी. स्वयंपाकाची सवय असलेल्या म्हणजे मी, वंदना, शारदा आणि थोडीफ़ार स्वाती! शुक्रवारी रात्री जाउन राजारामपुरीमधुन भाजी आणायची आणि शनीवारी सकाळी लवकर उठुन भाजी करायची ठरले.
संध्याकाळी भाजी आणायला गेलो तर पिशवी कमी पडली. त्याकाळी भाजीवाले प्लास्टीकच्या पिशव्या देत असत. तर आम्ही भाजी घेतली आणि पिशवी दे म्हणले तर म्हणे आठ आणे पडतील. थोडी घासाघीस केली तरी ऐकायला तयर नाही. मग वंदना म्हणे ए तुझी ओढणी आहे ना चल त्यात बांधुन नेऊ! मी आणि भाजीवाला दोघेही आवाक! तिने खरोखर माझी ओढणी घेउन त्यात टोमॅटो बांधले. दुस~या कोप~यात कोथींबीर, खोबर्याचे तुकडे बांधले आणि चलत होस्टेल गाठले.
सकाळी उठुन सामान काढले आणि लक्षात आले की रूममधल्या स्टोववर हे प्रकरण होणार नाही. मग अंजुला थोडी गळ घातली कारण ती त्यावेळी मेसची मॅनेजर होती. तिने मामाना जाउन सांगितले. मामानी आपल्या तारस्वरात किंचाळुन काय काय सुचना केल्या. कांदा वगैरे कापलेले होतेच. मेसचा तो भलामोठा गॅस सुरु करुन त्यावर ती अवाढव्य कढई तापायला ठेवली. तेल घातले ते त्यात दिसेचना. मामा हसायला लागले. म्हणे एवढ्याश्या तेलाने काय होणार मग त्यांनी त्यात तेल घातले. त्यात कांदा घालुन मी ते मोठ्या उलतण्याने भाजायला घेतले. मी आणि शारदाने ते करायचे असे ठरले होते. तेवढ्यात तिला नवरोबाचा फोन आला! आमच्या लक्षात आले ही काय आता कमीतकमी अर्धातास तरी येत नाही. मग वंदना आली मदतीला. स्वाती आणि वैशाली राहीलेले बटाटे वगैरे कापायला सुरुवात केली. मसाला भाजुन झाला आणि लक्षात आले मेस मधे मिक्सर नाही!!! मग आमची तंतरली. आता एवढा घाट घातलेला त्याचे काय करायचे. मामा म्हणाले पाटा आणि वरवंटा आहे तो घेउन करा सुरु. मी कधी ते वापरले नसले तरी करावे लागणारच होते. परत वंदना आली मदतीला. तिला पाट्याची खुप सवय होती. मग तिने थोडे आणि मी थोडे असे करत मसाला वाटला. मग पुढचे काम सोपे होते. असे करत साधारण २ तासानी आमचा कुर्मा तयार झाला. मामा बघायला आले तर एकदम खुष! कारण त्यांना वाटत होते आम्ही सगळे अर्धवट टाकुन गायब होऊ म्हणुन. आम्ही सगळे मोठ्या भांड्यात केले म्हणुन कुर्मा पण खुप झालेला. मग मामाना थोडा चवीला ठेवला, अंजु, सुरेखा आणि विभावरीसाठी थोडा काढुन ठेवला. तयार होऊन बसलो तर भुक लागली. लोकल मुली आल्या नव्हत्या. सिनीअर पण अजुन आल्या नव्हत्या. मग काय मामांना सांगुन ४ चपात्या आणल्या आणि मस्त पैकी त्या मेहेतीने केलेल्या कुर्म्याचा आस्वाद घेतला!! जेव्हा बाकीच्या गॅंगला कळले की आम्ही इतक्या मेहेतीने केलेय सगळे तेव्हा त्या सगळ्यांनी पण तितक्याच झपाट्याने फडशा पाडला.

परवा cruise वर भारतीय मेनु मधे कुर्मा केलाय असे जेव्हा शेफ आदित्य ने सांगीतले तेव्हा मला आमच्या कुर्म्याची आठवण आली कित्येक वर्षानी.